دوستی ۳۱ » سرعت عمل در قرائت آیات عذاب1

دوستی ۳۱ » سرعت عمل در قرائت آیات عذاب

قَالَ الْمَلاَءُ مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَرَاک فِی ضَلاَلٍ مُبِینٍ»(۲).

ـ سران و بزرگان قومش گفتند: به واقع ما تو را در گمراهی آشکاری می‌بینیم.

۱٫ صافات / ۱ ـ ۵٫

۲٫ اعراف / ۶۰٫

بیان: این آیه، گفتهٔ کفرآمیز قوم نوح است که هیچ واژهٔ مثبتی در آن نیست جز ضمیری که 

به نوح» باز می‌گردد. بر این اساس، تکرار و توقف در این آیه و نیز آیاتی که از عذاب الهی

 بر کافران و مشرکان می‌گوید چندان مناسب نیست و از چنین آیاتی باید به سرعت گذشت تا 

مشکلات نفسانی و نیز عوارض طبیعی برای فردی که به قرائت آن مشغول است پیش نیاید؛ 

چرا که کم‌تر فردی است که به نوعی شرک، آلوده نباشد. قرآن کریم کتابی است که خوانندهٔ 

خود را می‌شناسد و کسی را که به خواندن آن مشغول است اما توان اتصال و انس با این کتاب

 آسمانی ندارد یا دست وی به ظلم و دل او به نیرنگ آلوده است و به قرائت این آیات می‌پردازد 

به مشکلات طبیعی دچار می‌سازد؛ چنان‌که خود می‌فرماید:

وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآَنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ وَلاَ یزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلاَّ خَسَارا»(۱).

ـ و ما آن‌چه را برای مؤمنان مایهٔ درمان و رحمت است از قرآن نازل می‌کنیم ولی ستم‌گران را 

جز زیان نمی‌افزاید.